Terug naar artikelen

Trouwen onder gemeenschap van goederen

Bismi Allaahi Ar-RahmaaniAr-Rahiem
(In de naam van Allaah, de Erbarmer, de Meest Barmhartige).

Alle lof komt Allaah toe, vrede en zegeningen zij met de Boodschapper van Allaah, zijn familieleden, zijn metgezellen en degenen die zijn leiding volgen.

Laatste tijd wordt er veel gesproken over het onderwerp ‘trouwen onder gemeenschap van goederen’, met name onder de jonge moslims. Men vraagt zich dan af of het al dan niet toegestaan is om zo een huwelijk aan te gaan.

Wat is trouwen onder gemeenschap van goederen?
Trouwen onder gemeenschap van goederen betekent dat alle goederen die beide partners vóór en na hun huwelijk hebben aangeschaft gemeenschappelijk zijn. Dit geldt ook voor de eventuele schulden.
Op het eerste gezicht lijkt dit een onschuldige zaak, maar wanneer naar de praktijk wordt gekeken, zal men het bedrog duidelijk waarnemen.

Als deze afspraak van toepassing blijft tot aan het overlijden van een van de partners, dan kan dit tot onrechtvaardigheid betreffende de rechten van erfgenamen leiden.

In het geval van een echtscheiding, leidt dit zonder twijfel naar oneerlijkheid over de rechten van de in leven zijnde partners. Over de illegaliteit van dit systeem vanwege het bedrog en onwetendheid, kan dit te allen tijde tot onrecht leiden.

Tevens waarschuwen we dat de oorsprong van deze geïmporteerde voorwaarde niet van de Islaam is. Dit is geïmporteerd van niet moslims (met name van de Christenen). Dit is gebaseerd op het principe van valsheid, namelijk: trouwen ‘voor het leven’.

Trouwen in de Islaam geschiedt slechts volgens de huwelijkse voorwaarden die vast staan in het boek van Allaah en in de Soennah van Zijn Boodschapper Salla Allaahoe aleihi wasallam.

En bovendien, in de Islaam is ook vastgesteld dat elke partner over zijn eigen eigendommen beschikt en blijft beschikken, ook na eventuele echtscheiding.

1-De islamitische huwelijksvoorwaarden:
- De aanwezigheid van de Waliyye¹ (voogd) (een man) die toestemming geeft voor het huwelijk;
- De acceptatie en tevredenheid van beide partners;
- De aanwezigheid van twee rechtvaardige getuigen (mannen);
- Dat er geen obstakels zijn die het huwelijk kunnen belemmeren, zoals bloedverwantschap², een vrouw die in de ‘Iddah periode³ zit, een vrouw die al om huwelijk is gevraagd…etc.

Andere voorwaarden die niet in het Boek van Allaah of in de Soennah van de Profeet salla Allaahoe aleihi wasallam voorkomen zijn niet rechtsgeldig.

‘Aisha radhiya Allahoe anhaa zei dat de Profeet salla Allaahoe aleihi wasallam heeft gezegd

"مَا بَالُ رِجَالٍ يَشْتَرِطُونَ شُرُوطًا لَيْسَتْ فِي كِتَابِ اللَّهِ ، مَا كَانَ مِنْ شَرْطٍ لَيْسَ فِي كِتَابِ اللَّهِ فَهُوَ بَاطِلٌ وَإِنْ كَانَ مِائَةَ شَرْطٍ...".

رواه البخاري ومسلم.

(Interpretatie van de betekenis van de overlevering):
“…Wat is er (aan de hand) met sommige mannen, die voorwaarden stellen, die niet aanwezig zijn in het boek van Allaah.
Dus elke voorwaarde die niet voorkomt in het boek van Allaah is niet rechtsgeldig, ook al zijn het honderd voorwaarden...”.⁴

2-Het huwelijk onder ‘gemeenschap van goederen’?:
In het westen (nu helaas ook in een aantal Islamitische landen) trouwt men onder ‘gemeenschap van goederen’.

De volgende vraag is aan Sheych ‘Oebaid Ibn Abdillaah El-Djaabirie hafidhahoe Allaah gesteld:

De vragensteller: een vrouw uit Tunesië zegt:
“Een jongeman is mijn hand komen vragen, ik heb het geaccepteerd en wij hebben een islamitische huwelijksovereenkomst afgesloten. Wij moeten nu (nog) het burgerlijk contract ondertekenen. Wij hebben in Tunesië⁵ namelijk, tijdens de (huwelijkse) procedure van de burgerlijke akte twee keuzes, zodat deze akte wordt gecompleteerd:
- Of de man en de vrouw tekenen voor de eerste optie en dit houdt in dat zij trouwen in gemeenschap van goederen. Dat wil zeggen dat al het verdiende bezit na het huwelijk van ons gezamenlijk is.

- Of de tweede optie, dat een ieder van ons zijn eigen bezit heeft en niets hiervan gemeenschappelijk is.
Welke van de twee (opties) komt overeen mat de Shar’ (islamitische wetgeving) zodat wij hiervoor kunnen tekenen?”

Sheych antwoordde:
“Ik adviseer jullie de tweede optie. Wat betreft de eerste (optie) dat behoort tot de zelfgemaakte wetten. Moge de vloek van Allaah erop rusten, en op degene die ze heeft gemaakt en deze Halaal (toegestaan) heeft verklaard”.

Majmoe’ Fataawaa Sheych Oebaid El Djaabirie, Alliqaae nr. 17

De volgende vraag is aan de islamitische Raad voor het uitgeven van Fatwa’s van de Heilige moskee van de Qoeds (Palestina) gesteld:

Wat is de regelgeving van de Islaam betreffende het delen van eigendommen tussen echtgenoten in het huwelijkscontract?

Antwoord:
“Alle lof komt Allaah toe, gebeden en vrede zij met onze Profeet Mohammed, de Boodschapper van Allaah:
Het is niet toegestaan om onder deze voorwaarde te trouwen. Het is een ongeldige voorwaarde wat betreft de Sharie’ah. Maar de huwelijkse akte is niet ongeldig. Het is niet toegestaan voor de vrouw om naar deze voorwaarde te handelen. De Sharie’ah heeft duidelijk gemaakt waar de vrouw recht op heeft in geval van echtscheiding. Niets meer dan dat behalve met goedkeuring en tevredenheid van de echtgenoot.

En Allaah weet het, het beste”.

http://www.fatawah.net/Questions/13839.aspx

Tenslotte wijzen wij erop dat wat de Islaam heeft verordend, voor ons toereikend is. De voorwaarden en de regels hierin zijn duidelijk en zorgen voor de juiste islamitische etiket, maar ook voor de stabiliteit in het huwelijksleven.

Dus beste broeders en zusters, het huwelijk dat overeenkomt met onze godsdienst de Islaam, is trouwen onder huwelijkse voorwaarden.

En Allaah de Verhevene is Alwetend.

  1. Waliyye: Wie is de Waliyye? De Waliyye is een man die voogdij heeft over de bruid en is degene die de toestemming geeft tot het huwelijk. Dit is een voorwaarde voor de geldigheid van een huwelijk. Dit vanwege de woorden van  de Boodschapper van Allaah Salla Allaahoe aleihi wasallam. Hij zei: “Er is geen geldig huwelijk behalve met de toestemming van een Waliye (een voogd) en twee rechtvaardige getuigen”. Overgeleverd door Ibn Hibban, El Bayhaqie. Tevens authentiek bevonden door Sheych El-Albaanie in Sahieh El-Djaami’ nr. 7557 en Irwaa-e El-Ghaliel nr. 1860 en 1858.
    De Waliyye kan een van de volgende personen zijn en volgens deze volgorde: de vader, mocht deze er niet meer zijn (overlijden) dan de opa, dan een zoon, dan een broer, dan de oom van vaderskant…etc.
    Bron: https://binbaz.org.sa/fatwas/4202/وجوب-تولي-نكاح-المراة-الاقرب-فالاقرب
  2. Bloedverwantschap: Zie vers 23 Soerat An-Nisaa-e (Qor-aan 4:23).
    Echter zijn er nog twee andere huwelijken, waarin niet tegelijkertijd gehuwd mag worden met twee vrouwen:
    - Het is niet toegestaan om tegelijkertijd te trouwen met een vrouw en haar tante (van vaderskant) (geldt ook voor een vrouw en haar nicht van broers kant (dochter van een broer);
    - Het is niet toegestaan om tegelijkertijd te trouwen met een vrouw en haar tante (van moederskant) (geldt ook voor een vrouw en haar nicht van zusters kant (dochter van een zus).
    Deze twee laatste zijn in de volgende overlevering verboden.
    Aboe Horayrah radhiya Allaahoe anhoe zei dat de Profeet salla Allaahoe aleihi wasallam heeft gezegd: “Er mag niet tegelijkertijd gehuwd worden met een vrouw en haar ‘Ammah (haar tante van vaderskant), noch met een vrouw en haar Khaalah (haar tante van moederskant)”.
    Overgeleverd door El Boekhaarie en Moeslim.
  3. ‘Iddah periode: de periode die een vrouw in acht moet nemen na het overlijden van haar man, of na een echtscheiding, voordat zij kan hertrouwen. De wachttijden verschillen van duur zoals dat bekend is in Fiqh boeken.
  4. Overgeleverd door El-Boekhaarie en Moeslim.
  5. De vraagster verwijst in haar vraag naar de wetbepaling art. 94, die van kracht is in Tunesië sinds 9-11-1998, betreffende het systeem van het delen van eigendommen tussen echtgenoten. Het is een optioneel systeem dat het paar kan kiezen bij het sluiten van het huwelijkscontract of op een later tijdstip.
De zuivere Islaam
Volgens het begrip van de vrome voorgangers
Doneren