Mogen de moslims weeskinderen adopteren?
Bismillaahir-Rahmaanir-Rahiem (In de naam van Allaah, de Erbarmer, de Meest Barmhartige). Alle lof komt Allaah toe, vrede en zegeningen zij met de Boodschapper van Allaah, zijn familieleden, zijn metgezellen en degenen die zijn leiding volgen.
Wat betekent adoptie?
Adoptie: afgeleid van het Franse ‘adopter’ of daarvoor van het Latijnse 'adoptare'.
Dat betekent: een kind aannemen en verzorgen alsof het iemands eigen kind is.
Dit heet in het Arabische At-Tabannie en het is niet toegestaan in de islam.
At-Tabannie, afgeleid van het woord Ibn (kind van) was in de tijd van onwetendheid (de Djaahiliyah) bekend onder de Arabieren. Toen de Profeet Mohammed salla Allaahoe aleihi wasallam is gezonden, is deze verboden. Allaah de Verhevene zegt:
(Interpretatie van de betekenis van het vers):
{En Hij heeft wat jullie jezelf toeschrijven (de geadopteerde kinderen) niet als jullie zonen gemaakt. Dit zijn jullie woorden die uit jullie monden komen. En Allaah spreekt de waarheid en leidt naar het rechte Pad.
Schrijf hen (de kinderen) toe aan hun vaders, dat is rechtvaardiger bij Allaah. Maar als jullie hun vaders niet kennen, dan zijn zij jullie broeders in de religie en jullie bevrijde slaven}.¹
De volgende vraag is aan Sheych Ibn Baaz rahimahoeAllaah gesteld:
“Wat is de regelgeving van het adopteren van kinderen?”
Hij antwoordde:
“(Kinderen) adopteren is niet toegestaan in de Islaam. Allaah de Verhevene zei:
{Schrijf hen (de kinderen) toe aan hun vaders}.²
Als iemand een kind opvoedt en hem toeschrijft aan zijn (biologische) vader, dan is daar niets mis mee. Omdat hij hem (het kind) een goede opvoeding heeft gegeven en goed heeft onderhouden. Omdat het een wees is, of omdat zijn ouders onbekend zijn. Dit behoort tot het goede. Maar hij mag hem niet tot zich toeschrijven. Hij moet hem dan toeschrijven aan een naam van een persoon. Zoals de zoon van Abdoellaah, de zoon van Abdoerrahman, de zoon van Abdoelmajid…etc.
Omdat hem aan zichzelf toeschrijven doet denken aan het feit dat hij zijn zoon is en dat hij hem gaat erven. Ook voor het gevaar dat zijn kinderen hem (het geadopteerde) kind zien als een Mahram voor de dochters.
Het opvoeden is goed, omdat hij onbekend of wees is, zijn vader is onbekend. Hij moet hem dan goed opvoeden en onderhouden. Zoals dat in tijde van oorlogen gebeurt, of een kind dat ter vondeling wordt gelegd in de moskee. Hij heeft niemand. Daarom moet men hem meenemen, goed onderhouden en goed opvoeden. Maar hij zegt niet ‘dit is mijn kind’. Hij schrijft hem niet tot zich. Hij schrijft hem tot aan een van de namen van de dienaren van Allaah, zoals Abdoellaah zoon van …(naam), Mohammed zoon van …(naam), Saalih zoon van …(naam). Zoals Saalih de zoon van Abdoellaah, Saalih zoon van Abdoerrahman, Saalih zoon van Abdoerrahim…etc.³”
En Allaah de Verhevene weet het beste.