Is het toegestaan onder bepaalde voorwaarden om met een christelijke vrouw te trouwen?
Bismi Allaahi Ar-Rahmaani Ar-Rahiem
(In de naam van Allaah, de Erbarmer, de Meest Barmhartige).
Alle lof komt Allaah toe, vrede en zegeningen zij met de Boodschapper van Allaah, zijn familieleden, zijn metgezellen en degenen die zijn leiding volgen.
De meerderheid van de geleerden is van mening dat het huwelijk met een vrouw behorend tot Ahl El-Kitaab (een Joodse of een Christen) toegestaan is onder voorwaarden. Hun opvatting is gebaseerd op het bewijs uit de volgende Aayah. Allaah Soebhanahoe wa Ta’aalaa zegt:
{………(en wettig om te huwen) zijn de kuise vrouwen onder de gelovigen (moslims) en de kuise vrouwen onder degenen aan wie het boek vóór jullie gegeven was (de Joden en de Christenen), indien jullie hun bruidsschatten (waar zij recht op hebben) geven, strevend naar kuisheid en om openlijk ontucht en het in geheim nemen van minnaressen te vermijden.} Soerat El-Maaidah 5 (Qor-aan 5:5).
Imam At-Tabarie (overleden 310 H) zei in de uitleg van bovenstaande Aayah:
{………(en wettig om te huwen) zijn de kuise vrouwen onder de gelovigen(moslims)}.
Wat betekent: “Het is jullie, o gelovigen, toegestaan om de kuise vrouwen van de gelovigen – dat wil zeggen de vrije (ongetrouwde) vrouwen onder hen – te huwen.”
{En de kuise vrouwen onder degenen aan wie het boek vóór jullie gegeven was (de Joden en de Christenen)}.
Dat wil zeggen: “Ook de vrije vrouwen van hen aan wie het boek vóór jullie gegeven was, namelijk de Joden en de Christenen die vóór jullie leefden volgens wat in de Thora en het Evangelie staat, zijn voor jullie, o gelovigen in Mohammed salla Allaahoe aleihi wasallam van onder de Arabieren en de overige mensen, toegestaan om te huwen.”
{Indien jullie hun bruidsschatten (waar zij recht op hebben) geven}.
Dat wil zeggen: “Als je degenen met wie jullie trouwen uit jullie kuise vrouwen (moslim vrouwen) als uit hun kuise vrouwen (de Joden de Christenen) en hun toekomende compensatie geeft, namelijk hun bruidsschatten”.
Imam At-Tabarie zei verder:
“De uitleggers (de geleerden van Tafsier) verschilden van mening over wie precies bedoeld wordt met de ‘kuise vrouwen’ waar Allaah de Verhevene, naar verwijst in Zijn uitspraak: {… en de kuise vrouwen van de gelovigen, en de kuise vrouwen van degenen aan wie vóór jullie het boek was gegeven (de Joden en de Christenen}. Sommigen van hen zeiden dat hiermee uitsluitend de vrije vrouwen worden bedoeld, of zij nu zedeloos of kuis zijn. De aanhangers van deze opvatting achtten het huwelijk met een vrije vrouw toegestaan, of zij nu gelovig is (een moslima) of behoort tot de mensen van het Boek (de Joden en de Christenen), ongeacht tot welk volk of welke groep zij behoort, zolang zij tot de Joden en de Christenen behoort, of zij nu zedeloos is of kuis.” Einde citaat
Bron: Tafsier Imam At-Tabarie.
Andere geleerden zijn van mening dat dit niet toegestaan is totdat zij geloven (zich bekeren tot de Islaam). Dit is op te maken uit het boek van Allaah en de Soennah van de Sahaabah. Allaah Soebhanahoe wa Ta’aalaa zegt:
{En trouw niet met de veelgodenaanbidsters totdat zij geloven. Een gelovige slavin is beter dan een veelgodenaanbidster, ook al bevalt zij jullie. En huw jullie vrouwen (dochters) niet uit aan veelgoden-aanbidders totdat zij geloven. Een gelovige slaaf is beter dan een veelgodenaanbidder, ook al bevalt hij jullie. Zij nodigen uit naar het Vuur, terwijl Allaah jullie uitnodigt– met Zijn toestemming – tot het Paradijs en vergeving. En Hij maakt Zijn Tekenen duidelijk aan de mensen, opdat zij zich laten vermanen} Soerat El-Baqarah: 221 (Qor-aan 2:221).
Allaah de Verhevene verbiedt de gelovigen om de veelgodenaanbidsters te huwen, tenzij zij de Islaam aannemen. Een gelovige slavin is beter voor een gelovige man om mee te trouwen dan een vrije vrouw die veelgodenaanbidster is, zelfs als zij eigenschappen heeft die hem aantrekken, zoals grote schoonheid, hoge voorname afkomst of veel rijkdom. Tevens verbiedt Allaah Zijn gelovige dienaren om hun vrouwen (dochters) uit te huwelijken aan veelgodenaanbidders, tenzij zij de Islaam aannemen. Het is beter om hen uit te huwelijken aan gelovige mannelijke slaven dan aan vrije mannen die veelgodenaanbidders zijn, zelfs als deze laatsten aantrekkelijk zijn in schoonheid, status, afkomst of rijkdom.
Uit de Soennah van de Sahaabah, is het volgende overgeleverd: Imam El-Boekhaarie heeft in zijn Sahieh overgeleverd, dat Ibn Omar radhiya Allaahoe anhoe, wanneer hij werd gevraagd over het huwelijk van een (moslim)man met een Christelijke of Joodse vrouw, zei hij: “Allaah heeft de polytheïstische vrouwen voor de gelovigen verboden en ik ken geen (andere) vorm van polytheïsme die groter is dan dat van een vrouw die zegt dat haar Heer (God) Jezus is, terwijl hij (Jezus) slechts een dienaar van Allaah is”. Overgeleverd door El-Boekhaarie.
De geleerden die van mening zijn dat het huwelijk met een vrouw behorend tot Ahl El-Kitaab (Joods of Christen) toegestaan is, stellen hiervoor voorwaarden. Namelijk dat het huwelijk onderworpen moet zijn aan de Islamitische voorschriften (de Sharie’ah). De man (moslim) is degene die leiding heeft over de vrouw en het huishouden en laat de vrouw niet toe invloed te hebben op de sturing van het huis richting immoraliteit of in het opvoeden van de kinderen op ongeloof en de gewoonten van de ongelovigen. Met deze leiding die de wetgever hem heeft gegeven, verdwijnt het gevaar dat gevreesd wordt van zijn ongelovige vrouw. En dit kan alleen maar gerealiseerd worden in een Islamitische land, dat de Sharie’ah toepast, al is dat alleen maar op dit gebied.
Maar wanneer er geen onderwerping is aan de regels van de Islaam en geen leiding van de man aanwezig is, dan lopen de zaken anders. Zo’n huwelijk vandaag de dag in het westen slaagt nooit. De ervaring leert dat er ernstige problemen ontstaan, met name na de komst van de kinderen.
Sheych El-Albaanie is van mening dat het uitgangspunt met betrekking tot het huwelijk met vrouwen behorend tot Ahl El-Kitaab (Joods of Christen) toelaatbaar is, zoals vermeld in de Qor-aan. Echter, volgens hem kan deze regel in het huidige Europa verboden of afgeraden zijn vanwege de overheersing van immoraliteit en het ontbreken van bepaalde voorwaarden. De redenen waarom Sheych El-Albaanie het huwelijk met een vrouw behorend tot Ahl El-Kitaab (Joods of Christen) in het huidige Europa afraadt of verbiedt, kunnen als volgt worden samengevat:
Op basis van deze redenen concludeerde Sheych El-Albaanie dat het huwelijk met vrouwen behorend tot Ahl El-Kitaab (Joods of Christen) in het huidige Europa Haraam (verboden) is (en niet slechts afgeraden), ondanks dat het in oorsprong volgens de Qor-aan is toegestaan.
Bron: Silsilat El-Hoedaa Wan-Noor.
Andere zaken die voort zouden kunnen vloeien uit een huwelijk tussen een moslim man en een Christelijke vrouw in het westen (Europa):
El Allaah de Verhevene weet het beste.